Sequoia

We hadden al vroeg de wekker gezet, zodat we om 7 uur konden ontbijten. We dachten dat het lekker rustig zou zijn op dit tijdstip in Las Vegas, maar dat viel tegen. Er was weer een hele bus Aziaten aangekomen. Maar gelukkig viel onze rij mee en konden we zo doorlopen. Na nog even goed genoten te hebben van het uitgebreide buffet pakten we de laatste spulletjes in de tassen en gingen we de camper weer opzoeken. Deze stond nog helemaal ongedeerd op de parkeerplaats, klaar om te vertrekken naar Sequoia. Dit was best een lange rit. Onderweg hebben we nog boodschappen gedaan en een paar keer gestopt. Vlak voor onze camping hadden we nog een prachtig beeld: we waren zo hoog gereden dat we uitkeken op een gigantisch wolkenpakket. We waren letterlijk tot boven de wolken gereden. Na ongeveer 9 uur kwamen we aan op Princess Campground. Inmiddels was alle vorm van mobiel bereik weg gevallen. Het was ook de meest primitieve camping die we tot nu toe hadden gehad. Geen elektra, geen water en geen mogelijkheid om het de vuilwatertanks te dumpen bij de camper. Er zat dus niks anders op, we moesten een fikkie stoken. Jeroen en Geoff hadden bij de 'receptie' (dit was niet meer dan een houten overkapping) gevraagd of we hout konden kopen. Dat kon, maar was aardig duur en we mochten ook gewoon al het hout pakken wat er op de camping lag. En dat was nogal wat. Er waren heel veel bomen omgehakt en overal waar je keek lag er hout op de grond. We hebben dus lekker de hele avond rond het vuur gezeten, een hapje gegeten en spelletjes gedaan. Daarna gingen we slapen in onze 'nieuwe' bedjes! Voor Geoff en mij was dit het meeste wennen, wat een paar keer hoofden stoten tot gevolg had. Maar daarna waren ook wij er klaar voor.

Het was weer heeeeeeel koud geworden vannacht. Dat resulteerde in een niet zo'n hele goede nachtrust. Maar dat mocht de pret niet drukken! Waar ik wakker mee werd was namelijk het volgende 'Lang zal ze leven, lang zal ze leven.... hieperdepiep, HOERAA!'. Ik was jaaaaarig! Het was wel gek om helemaal geen contact te kunnen hebben met het thuisfront en vooral ook met m'n jarige zusje, maar gelukkig was ik in heel goed gezelschap en op een hele mooie plek. We hadden weer een vertrouwd ontbijtje: droog brood, Nutella, sapje, yoghurt en wat stukjes ananas. Het water was schaars op deze bestemming, dus we moesten voorzichtig eten om niet te veel vies te maken. Bij mij ging dat met de ananas een beetje fout, net als bij Jeroen. Daarom moesten wij de afwas doen, in de kou bij de wc's met alleen ijskoud water. Later bleek dit een complot te zijn. Na de afwas kwamen we namelijk terug, deed ik de deur open en tadaaaaaa! Heel de camper was versierd met slingers en ballonnen. Dat hadden Tink en Geoff in de tussentijd helemaal mooi versierd. Echt zo ontzettend lief! 
Na te zijn bijgekomen van de verrassing gingen we met de camper naar de 'General Grant Tree' toe. Dit is de op 1 na grootste boom ter wereld. Nou, dat kan je ook wel zien. Hier hebben we nog lekker even gewandeld. Weer terug bij de camper stond er een heerlijk taartje op me te wachten. Wat een feest!
Inmiddels hadden we ook eens opgezocht hoe de rest van de reis er uit zou komen te zien. De volgende dag zou er weer een hele lange rit op het programma staan richting Mono Lake. Daarna via Bodie naar Yosemite toe. Aangezien de Tioga Road nog steeds dicht is door de sneeuw, werd ook de rit naar Yosemite toe een hele lange. Dit plan hebben we toen nog maar eens heroverwogen. We wilden eigenlijk even kijken op internet wat Bodie nou ook alweer precies was, maar in geen velden of wegen was er bereik te vinden, laat staan WiFi. Bij het Visitor Center waar we WiFi probeerden te bietsen vertelde het meisje daar dat ze vlak bij onze camping een beer had gezien de dag ervoor. Ze zijn er dus echt! Maar goed, dus geen WiFi. Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt: we slaan Mono Lake en Bodie over en gaan rechtstreeks naar Yosemite. Dan moeten we alleen nog wel even een camping vinden zodra we bereik hebben. 
We hadden wel weer trek gekregen en dus warmden we de knakworstjes op die we hadden gekocht. Dat was een lekkere lunch. De camping meneer had verteld dat er vanaf de camping een mooie wandeling vertrok die langs een plek ging waar vroeger de indianen schilderingen maakten etc. Die gingen we maar eens proberen. De trail ging langs hele mooie plekken, een veld maar heel groen gras en allemaal grote groene bomen er omheen. In de verte zag je de bergen met daarop nog sneeuw. Echt een plaatje. Er was ook niemand te bekken op deze wandeling, dus het was heel rustgevend. Tot Jeroen opeens heel hard riep: 'Stop Geoff, kijk uit!!!!!!' En tegelijkertijd Tinka en mij tegenhield. Op het pad bleek een behoorlijk grote slang te liggen waar Geoff bijna op ging staan! Die slang was inmiddels net zo geschrokken als wij zelf en ging heel langzaam sissend achteruit de bosjes in. Ons hart zat toch wel even in ons keel. We hadden eigenlijk alleen uitgekeken naar beren, maar slangen hadden we hier niet zo 123 verwacht. De rest van de wandeling hebben we gelet op EN beren EN slangen. Beiden niet meer tegengekomen. Wel een mooie rustgevende wandeling gemaakt. 
'S avonds hebben we lekkere broodjes hamburger gegeten, klaargemaakt op onze vuurkorf/bbq combi. De rest van de avond hebben Tinka en ik het vuur aangehouden en hebben we weer spelletjes gespeeld. Het was een leuke verjaardag!